معیارها و قواعد طراحی مجتمع های آموزشی پایدار آینده با طراحی یک نمونه موردی در شهر زنجان

در ادبیات معماری فضای آموزشی به عنوان معلم دوم شناخته می شود. بحث آموزش از طریق محیط و فضای آموزشی چندین سال است که جای خود را در تحقیقات بین المللی در زمینه طراحی فضاهای آموزشی باز نموده است . با وجود این معماری مدارس در ایران از نظر مفهوم و ماهیت ، در معیارها چندان تفاوتی با معیارهای شکل گیری مدارس اولیه همچون دارالفنون ندارد . و آنچه که در نظر سنجی ها در باره معیارهای معماری مدارس آینده انجام شد، با نظر دست اندرکاران امر آموزش امری عبث و بیهوده بود. ساختمانهای آموزشی در ایران را نمی توان به عنوان دستیار امر آموزش قلمداد نمود. رفع این نقیصه با شناخت معیارهای معماری و تاثیر آن در امر آموزش میسر خواهد بود.با در نظر گرفتن مباحث و شیوه های تدریس درآینده ، نقش فضای آموزشی بسیار جدی تر از تصورات فعلی خواهد بود.. فضای آموزشی از طریق پشتیبانی و مهیا نمودن بستر ، زمینه های اجرای مطلوب برنامه های آموزشی را فراهم می آورد، بلکه خود این کالبد باید آموزنده ، تفکر انگیز .خلاقیت زا ، متضمن سلامتی ورشد آموزش گیرنده ها باشد. دراین پایان نامه ، آخرین نظریات امر آموزش و نیازها و الزامات معماری در اجرایی ساختن این نظریات و افق آموزش آینده و ساختمانهای آموزشی ارائه گردیده است ،سپس برنامه های آموزشی آینده و تاثیرات محیط فیزیکی در برنامه های آموزشی و تحقیقات انجام شده در این زمینه مرور گردیده است . معیارهای ارائه شده در این پایان نامه چنانچه از ریز مطالعات برمی آید برکیفیت و ماندگاری آموزش تاثیرگذار بوده و موجب ارتقاء کیفیت ، ایجاد انگیزه یادگیری ، سلامت دانش آموزان و دانشجویان و انطباق با نیازهای آینده قابل پیش بینی در امر آموزش را ارائه خواهد نمود.